Sopra o vento que vén do oeste,

pra levar as augas do

rupestre.

Sopra o vento cara o leste,

pra despexalo ceo de nubes

ardentes.

Busca a imaxe do reflexo salvaxe que

 enfoca a ver a nosa fauna sen

liñaxe.

Busca na árbore o paxaro un recuncho

do abstracto onde ficar

intacto.

Agóchase o escrito do lugar que o

apodera o frío
sin cesar.

****************

Gaivotas branquiñas,

que andades perdidas,

ficade quietiñas na veira da ría.

Ventiño rieiro que andas alboroteiro

controla o teu ego que te empuxa sen freos.

Frío invernizo que impregna enfermizo,

conxela o momento cando o sexa

preciso.